Société des Missions Africaines –Province de Hollande

né le 3 juin 1921 à Ramsdonksvee dans le diocèse de s'Hertogenbosch, Hollande membre de la SMA le 15 juillet 1943 prêtre le 16 juillet 1947 décédé le 11 janvier 1967

1948-1967 missionnaire en Gold Coast Tekyiman, Berekum, Obuasi Sampa, Kumasi/Asawasa, Jamasi décédé à Kumasi, Ghana, le 11 janvier 1967, à l'âge de 45 ans

Afkomst.

Petrus Josephus Antonius Maria van Strien, zoon van Hubertus van Strien en Johanna van Rossum, werd geboren te Raamsdonks¬veer op 3 juni 1921 en daags erna gedoopt in de parochiekerk van de H. Maria. Zijn vader was grossier. Pieter, zoals hij gewoonlijk genoemd werd, had meerdere broers en zusters. Moeder was reeds overle¬den toen Pieter gewijd werd.

Opleiding.

Na de lagere school te Raamsdonksveer (1927 - 1934) deed Pieter zijn middelbare studies bij de S.M.A. in huize Nieuw Herlaer (1934 - 1937) en Cadier en Keer (1937 - 1941). De hogere studies deed hij te Aalbeek van 1941 tot 1947. Pieter was een zwak student, doch serieus en ijverig. Hij was zeer plicht¬sgetrouw en gods¬dienstig, eenvoudig en gedienstig, opgewekt en meegaand. Op 15 juli 1943 werd hij lid van de Sociëteit en op 16 juli 1947 is hij in de kapel van het semi¬narie te Aalbeek door Mgr. Stam MHM tot pries¬ter gewijd.

Missionaris.

Na zijn studies bereidde Pieter zich voor op zijn vertrek naar Afrika. Vanuit Amsterdam vertrok hij met de s.s. 'Meliskerk' op 21 januari 1948, ging vanwege een tussenstop te Bordeaux van daaruit met de trein naar Lourdes, en arriveerde te Tako¬radi op 13 februari 1948. Hij werd benoemd voor Ashanti in de Goudkust. Techiman was zijn eerste benoeming bij Kees Bou¬chier. Daar kreeg hij reeds in zijn eerste jaar zwartwater¬koorts, waaraan zoveel missio¬narissen waren gestorven. Pieter overleefde het en werd hierna, in november 1948, overgeplaatst naar Berekum, waar Piet Maessen pastoor was. Nadat hij weer voldoende op krachten was, werd hij, in juli 1949, benoemd voor het grote district van Obuasi. Pater Mouren was zijn overste. Bijna vier jaar heeft hij er gewerkt, en hij maakte de oprichting van de hiërarchie en het daaropvolgend nationaal Eucharistisch Congres te Kumasi mee.

Op 3 mei 1953 ging Pieter op vakantie naar Nederland met een georganiseerde Raptim-vlucht. Hij vloog van Kumasi naar Accra. Van daaruit ging de vlucht via Lomé, Rome, Londen en Liverpool naar Amster¬dam. Toen hij daar op 21 mei 1952 aankwam, was de hele familie met een grote bus naar Schiphol gekomen om hem af te halen.

Met de s.s. 'Peperkust' vertrok hij, op 17 december 1953, weer naar Afrika, vierde kerstfeest en nieuwjaar aan boord, en kwam op 6 januari 1954 in Takoradi aan. Terug in het bisdom, werd hij benoemd tot pastoor in de noordelijke grensplaats Sampa. Hij schafte zich daar wel een nieuwe 'Landrover' aan, mede dank zij zijn vakan¬tieaktie onder het motto: 'Wie leeft mee met de Missionaris overzee?', doch dit kon niet voorkomen dat hij in mei 1955 terug moest naar Nederland voor een hernia operatie. Van 26 mei tot 25 juni 1955 bracht hij hiervoor door in het St. Canisius¬ziekenhuis te Nijmegen. Daarna heeft hij, in oktober 1955, 5 weken lang pastoor Bouwhuis te Baak bij Zutp¬hen vervangen. Deze was, wegens een ongeluk met zijn brom¬fiets, in het ziekenhuis te¬rechtgekomen.

In januari 1956 vloog Pieter terug naar Afrika. Vanwege sta¬king op Schiphol, werd hij vanuit Parijs per 'Air France' naar Lomé gevlogen. Na aankomst in zijn bisdom, ging hij terug naar zijn oude statie, doch na een half jaar werd hij overgeplaatst naar de stad Kumasi om van daaruit de omliggende districten met hun bui¬tenstaties te bewerken.

In 1958 kreeg Pieter van Strien opdracht van bisschop André van den Bronk om voorbereidingen te treffen voor een grote splitsing. De grote kathedrale parochie van Kumasi met omlig¬gende buitenstaties zou volgens plan op 1 januari 1959 in vijven gesplitst moeten worden. Hieraan werd hard gewerkt. Daarbij had Pieter in de stad nog de zorg voor het ziekenhuis. Natuurlijk liep niet alles precies volgens plan, doch op 17 januari 1960 werd pater van Strien officieel benoemd tot pastoor van Asawase met Walter Pepping als assistent.

Eerst ging hij in februari 1960 op vakantie. Hij bezocht vrienden in Schotland. Tijdens deze vakantie werd de 85ste verjaardag van zijn vader gevierd. Op 26 augus¬tus 1960 ging hij terug naar Afrika: hij zou zijn vader niet meer terugzien. Vanuit Schip¬hol vertrok Pieter om 14.15 uur met een Raptim-vlucht via Parijs, Mar¬seil¬le en Niamey naar Abid¬jan, waar hij de volgende voor¬middag aan¬kwam en na een lange stop doorvloog naar Accra, waar hij en zijn lotgenoten gerad¬braakt aankwamen.

Op 30 augustus was hij terug in zijn parochie Asawase, toege¬wijd aan de H. Theresia. Op 9 oktober 1960 werd het beeld van Pie¬ter's geliefde heilige officieel in de parochie geplaatst. Het jaar erop kwam de bisschop in oktober een pontificale H. Mis opdragen ter ere van St. Theresia.
In december 1961 werd Pieter ernstig ziek. Hij werd opgenomen in het ziekenhuis te Maase-Offinso en ontving op het feest van sinterklaas zelfs de laatste sacramenten. Gelukkig viel het achteraf allemaal mee en mocht hij 15 december voor een maand¬je rust naar het S.M.A. rusthuis te Winneba. Daarna ging hij weer terug naar Asawase want er was nog veel te doen. Er moest o.a. nog een fatsoenlijke pastorie gebouwd worden.

Toch ging het niet goed met Pieter. Hij raakte steeds meer aan het sukkelen. Op 11 april 1964 nam hij het vliegtuig naar Nederland. Van 14 april tot 22 mei bracht hij door in het St. Franciscus ziekenhuis te Rotterdam voor onderzoek en behande¬ling, o.a. een nier-steenoperatie.
"Ik ben blij dat het leed weer geleden is maar ik moet eerlijk zeggen dat aan mijn kamer 201, "De Rimboe" met zijn televisietoestel van de Memisa, de gezellige medepa¬tienten, en de hartelijke verpleegsters en bekwame docto¬ren, nog vele mooie herinneringen vastzitten!"

Op 21 juli ging Pieter met een bus vanuit Oosterbeek naar Cadier en Keer, waar het 60-jarig priesterfeest van Mgr. Paulissen en klasgenoot Joseph Mouren - Pieter's vroegere pastoor te Obuasi - gevierd werd.

Op 16 januari 1965 vloog pater van Strien weer terug naar Ghana. Jaap Obdam haalde hem af van het vliegveld te Accra en nam hem mee naar het S.M.A. hoofdkwartier te Winneba, waar een vergadering gaande was van het medisch personeel in de katho¬lieke ziekenhuizen. Met Dr. de Groot ging Pieter de volgende dag door naar Kumasi. Daar hoorde hij van de afrikaanse bis¬schop J.A. Essuah, die Mgr. A. v.d. Bronk opgevolgd was, dat hij benoemd was tot pastoor van Jamasi. Walter Pepping die daar waarnemend pastoor was, werd benoemd voor het afgeschei¬den district van Mampong. Nieuw voor Pieter was dat hij nu geen Nederlandse assistent kreeg, zoals hij die gehad had in Asawase (Pepping, Noom), doch een Ghanese in de persoon van Father Gabriel Asare. In een rondzendbrief aan zijn weldoeners in Nederland deed hij uit de doeken hoe hiermee om te gaan:
"De juiste tactiek gebruiken, weten te geven en te nemen, niet op elk staartje zout leggen, vooral zijn afrikaanse persoonlijkheid erkennen, zoveel mogelijk zijn eigen initiatief laten nemen en van de andere kant toch de baas in huis blijven, hem leiden en vooral het goede voorbeeld geven in alles. Dit is dikwijls nog een moeilijker taak dan alleen met een nieuwe parochie beginnen".

Op 31 januari 1965 ging pater van Strien, op uitnodiging van zijn opvolger C. Bouchier en het kerkbestuur, afscheid nemen van Asawase. Hierover schreef Pieter:
"Zeven jaar lang ben ik belast geweest met Asawase. Van een buitenstatie hoofdstatie maken is geen kleinigheid. Vele ontberingen zijn er mee gepaard gegaan. Hoe wij als pioniers daar zijn gaan wonen om maar bij onze mensen te kunnen zijn. "Het stalleke van Bethlehem" werd onze woning gekscherend genoemd! En toch was er warmte, harte¬lijkheid en gezelligheid in dat stalleke, dank zij mijn medewerkers W. Pepping en G. Noom die, als kapel¬aans, zo hard hebben meegewerkt aan de opbouw van de parochie Asawa¬se.
Vaarwel, Sint Theresia-parochie van Asawase, mijn plicht roept me elders. Ik ga, maar jij Treesje blijft! Zorgt goed voor mijn 'oude parochie' en voor 'jouw blijvende parochie'. Ik heb je niet voor niets uit een donkere ziekenhuisgang in Raamsdonksveer weggehaald en je, na God, de ereplaats gegeven, hoog boven een pilaar ge¬plaatst in je eigen parochie!"

De voorzitter van het kerkbestuur prees hun vertrekkende pastoor voor 'ushering a small cottage chapel to a parish status'. Natuurlijk werd dank voor de uniformen voor het zangkoor niet vergeten.:
"One of these remarkable achievements is the imposing edifice of the new Presbytery which through your hard work and exhortation made it possible.."

Gestorven.

In een rondzendbrief (voor zijn Engels-sprekende vrien¬den?), genaamd "Jamasi news", memoreerde pater van Strien zijn vorige tours in Ghana en schreef:
"5th tour from 17th January 1965 until ...??
Anyhow, how long this tour will last, does not matter, provide I may be of some use for God and His Church here in Ghana. A small prayer for that intention from my friends will be very useful to me and highly appreciated by me! Many thanks in advance!".

Het zou geen volledige tour meer worden. Op 7 januari 1967 werd hij naar het ziekenhuis te Maase-Offinso getransporteerd. Daar overleed hij op de 11de januari 1967 ten gevolge van hepatitis (of was het leverkanker?). Pater Jacques Visser, rector van het ziekenhuis, had hem tijdig de ziekenzalving toegediend. Achteraf bleek, dat hij meerdere keren naar het zie¬kenhuis te Maase-Offinso geweest was, zogenaamd om zijn collega Jacques Visser te bezoeken, doch in werkelijkheid om de dokter te zien. Dr. Alma, een vrouwelijke religieuse van de St. Louis' Sisters, had al menig missionaris behandeld. Zij was zeer verdrietig dat ze deze keer voor het eerst er niet in slaagde een missionaris in leven te houden. Pieter van Strien werd 45 jaar.

Zijn lichaam werd naar Kumasi gebracht en daar is hij de volgende dag, onder enorme belangstelling, begraven naast pater G. v.d. Leeuw. Op 27 januari werd in zijn geboorteplaats Raamsdonksveer een avondmis voor zijn zielerust gecelebreerd waarbij 18 S.M.A. collega's aanwezig waren.

Bronnen:
- Archief Nederl. Provincie S.M.A., Cadier en Keer.
- J. v.d. Kooij in 'Afrika Ontwaakt' 1967, pg. 52
- J. ter Linden in 'Onze Krant', maart 1967.