Société des Missions Africaines –Province de Hollande
 |
né le 9 décembre 1926 à Amsterdam dans le diocèse de Haarlem, Hollande membre de la SMA le 15 juillet 1948 prêtre le 16 juillet 1952 décédé le 19 octobre 2003 |
1952-1956 Londres, études supérieures décédé à Amsterdam, Hollande, le 19 octobre 2003 |
Pater Wim HABITS (1926 - 2003)
Afkomst.
Wilhelmus Hermanus Antonius Habits, zoon van Johan Gerardus Habits en Elisabeth Petronella Keijer, werd als oudste van vier kinderen geboren te Amsterdam op 9 december 1926. Zijn vader was kapper. Moeder’s halfbroer (uit haar moeder’s tweede huwelijk) was pater Wim Bond sma..
Opleiding.
Na de lagere school volgde Wim zijn heeroom, die al meerdere jaren in Afrika werkzaam was, naar de Sociëteit voor Afrikaanse Missiën. Hij begon zijn seminarieopleiding in huize Nieuw Herlaer te St. Michielsgestel in 1939 en ging in 1942 naar Cadier en Keer, waar hij een jaar verloor vanwege oorlog en bevrijding (1944/45).
Wim was een zeer goed student en ging, in september 1946, naar het grootseminarie te Aalbeek bij Hulsberg met de volgende aantekeningen:
Verstand en geheugen: zeer goed, scherp en vast;
Oordeel: zeer goed, scherp en juist;
Karakter en gedrag: correct, bedaard, nuchter, werkzaam, fijnzinnig, gereserveerd, niet spontaan open en mededeelzaam
Bemerkingen: studax.
Na de philosophie legde hij zijn eerste Eed af als lid van de Sociëteit op 15 juli 1948. Op 16 juli 1951 werd hij subdiaken gewijd door Mgr. Lemmens, bisschop van Roermond. Voor de priesterwijding op 16 juli 1952 was Mgr. Paulissen sma., emeritus-bisschop van Kumasi, uitgenodigd. Toen Wim in de kapel van het seminarie te Aalbeek geknield voor de bisschop lag, ontdekte men, dat er geen Heilige Olie aanwezig was om de handen te zalven. Mgr. Lemmens, bracht altijd alles zelf mee, doch de missiebisschop was met lege handen gekomen en niemand had hierin gedacht. Terwijl een jonge priester snel naar de parochie in Hulsberg werd gestuurd om H. Olie te gaan halen, lag Wim, als eerste in het alphabet van de vier wijdelingen, nog steeds geknield en transpirerend voor de bisschop.
Missionaris.
Zoals iedereen verwachtte, ontving Wim een benoeming voor verdere studie. Hij ging naar Londen om daar eerst zijn matriculation te halen en daarna verder te studeren voor een B.A. graad. Tijdens deze studiejaren maakte hij ook een speciale studie van films en ging daarvoor wekelijks enkele malen en zeer geselecteerd naar de bioscoop.
In augustus 1956 slaagde Wim voor zijn B.A. examen. In oktober 1956 vertrok hij naar Afrika en werd benoemd tot leraar aan het kleinseminarie Amisano in de Britse colonie Goudkust, dat een half jaar later het onafhankelijke Ghana zou worden.
Vanaf januari 1957 doceerde hij Engelse taal en literatuur aan de kleinseminaristen. Hij was een zeer toegewijde leraar en betrokken bij het totale gebeuren. Hij was geïnteresseerd, leer – en nieuwsgierig, en niet vele dingen ontgingen hem. Naast het leraarschap had ieder staflid daarnaast nog wel een nevenfunctie in dit internaat.Enkele jaren lang was Wim belast met de inkoop van levensmiddelen en ging iedere week, vergezeld van een paar daarvoor aangestelde studenten met een lorrie of busje naar de markt en winkels in Cape Coast en soms ook naar Takoradi om de nodige inkopen te doen. In zijn witte toog liep hij dan, bijna hollend, in de stad van winkel naar winkel, want hij scheen altijd haast te hebben. In de middagse tropenzon kon hij geweldig transpireren en waren de natte zweetvlekken onder de oksels en op de rug van zijn toog overduidelijk zichtbaar.
Tijdens zijn Amisanotijd werd hij ook al een gewaardeerd lid van de West African Examinations Council, eerst als corrector van de examens van de studenten, en later zelfs als medewerker en samensteller van de ‘multiple choice questions’ voor examens.
Om de twee jaar gingen de stafleden voor drie maanden vakantie naar Europa.
In september 1970 verliet Wim het seminarie te Amisano en werd benoemd tot leraar aan de Opoku Ware Secondary School in Kumasi met 25 lesperiodes en daarna nog de chaplain van dit college met toentertijd een 850 studenten. Al vrij spoedig werd hij tevens acting headmaster en later zelfs enige tijd headmaster.
Hij bleef steeds de hardwerkende, plichtsgetrouwe en toegewijde leraar, administrator, opvoeder en missionaris. Ook bleef hij de gebeurtenissen in college en bisdom, in kerk en land, en in zijn eigen Sociëteit, steeds oplettend en kritisch volgen.
Zijn bronchitische aandoeningen bezorgden hem nogal eens wat last en moeilijkheden.
Op 13 juli 1985 kwam pater Habits definitief terug naar Nederland. Hij koos voor een pastorale taak in zijn Amsterdam. Reeds op 1 oktober 1985 werd hij benoemd tot pastoor van de St. Catharina parochie in Amsterdam Nieuw-West.
In 1988 begonnen de eerste besprekingen over mogelijke fusies van parochies en sluiting van kerken. Dat maakte Wim wat nerveus en onzeker en hij vroeg zich af of hij niet moest uitzien naar iets anders. Toch was hij gehecht aan zijn werk en zijn stek, zijn Amsterdam.
Op 1 maart 1993 kreeg hij eervol ontslag als pastoor van de parochie van St. Catharina, dat door reorganisatie opging, met enkele andere parochies, in de nieuw opgerichte parochie van Het Nieuwe Verbond. Pater Habits werd benoemd als pastor van deze nieuwe parochie en de eerst aanspreekbare voor de voormalige H. Catharina parochie.
Methodisch volgens vast stramien bleef Wim zijn programma volgen. Hij verzorgde de liturgie, bezocht de mensen, had aandacht voor de zieken, hield contact met de verenigingen en zorgde dat hij daarnaast ook nog tijd overhield voor zijn eigen onnoemelijk vele interesses.
Want Wim hield van kunst en cultuur, bezocht de musea en antiquariaatszaken, zou nooit de jaarlijkse Uitmarkt overslaan en had een ongekende verzamelmanie, niet alleen boeken, goudgewichtjes, maskers en andere ‘Africana’, doch had daarbij nog menige andere collecties van ‘curiosa’.
Overleden.
Op 15 oktober bracht hij een bezoek aan het Catherijne museum in Utrecht waar pauselijke kunstschatten door de eeuwen heen te bezichtigen waren. Op het spoorwegstation werd hij liggend op de grond aangetroffen en naar het ziekenhuis vervoerd. Hij was op dat moment niet aanspreekbaar en het is nooit duidelijk geworden, hoe en wat er precies gebeurd is. Spoedig daarna is hij overgebracht naar het Lucas – Andreas ziekenhuis in Amsterdam- Slotermeer. Hij kwam weer gedeeltelijk tot bewustzijn, doch is toch aan de gevolgen van de val op 19 oktober 2003 overleden. Hij werd 77 jaar oud.
De plechtige uitvaartdienst vond plaats op vrijdag 24 oktober 2003 in de parochiekerk van Het Nieuwe Verbond, waarin de pastoor van de parochie voorging. Provinciaal Jos Pijpers was aanwezig evenals de deken van Amsterdam en van Zaandam (Ambro Bakker SMA), verschillende priesters en bijna alle sma leden in de regio. De parochie toonde duidelijk hun waardering voor de inzet van deze priester.
Daags erna werd pater Wim Habits te ruste gelegd op het missionarissenkerkhof bij het missiehuis te Cadier en Keer, in het bijzijn van collega’s en de naaste familie.
In zijn privé testament van 5.3.1992 schreef hij:
“Afrikaanse kunstkollektie: naar museum in Cadier en Keer.
Meer specifiek: de kunst kollektie, die ik niet had kunnen verzamelen indien de Sociëteit mij niet naar Ghana had laten gaan, goudgewichtjes goudstofdoosjes bangles en leg irons lepeltjes fetish statues ringen kammen maskers kralen brass pans forewas: naar het Afrika museum”.
Bronnen:
- Archief Nederlandse Provincie SMA, Cadier en Keer
- Onze Krant, nr. 131 december 2003.
Recherchez .../ Search...